Auteur 
Vier mensen stonden er aan mijn bed en bekeken me met serieuze blik. Niet bezorgd of zo. Over het feit dat ik 40.5 graden koorts had, een borstontsteking onder de leden en de uitputting nabij. Om maar iets te noemen. Nee, ze hadden een serieuse boodschap aan mij, die ze duidelijk articulerend bleven herhalen. Mij werd kenbaar gemaakt dat het echt, heus écht waar belangrijk was om nu, juist NU, door te gaan met borstvoeding. De huisarts, de verloskundige, de kraamhulp en de buurvrouw. Ze spraken als één grote mond. Mijn meneer stond er wat verloren bij. Hij had ook geen idee. Wat wisten wij nou helemaal over ouderschap? Mijn zoontje was net een week oud!
De afgelopen dagen had ik doorgebracht met voeden, verschonen, voeden, verschonen en vooral veel voeden. Heel af en toe deed ik even mijn ogen dicht, maar slapen wilde niet zo lukken. Iedere keer als ik wegdoezelde beleefde ik de bevalling weer helemaal opnieuw. Ik voelde me alles behalve mezelf. Ik voelde me vooral twee gigantische borsten. Die pijn deden als je er alleen al naar keek. Die middag had ik enthousiast in bed liggen kraaien toen mijn meneer met verse, gebroken bladeren van een witte kool binnen kwam. “Heerlijk, ze zijn lekker koud!” had ik geroepen en ze in mijn bh gepropt waardoor ik me zo mogelijk nóg meer borst voelde.
Ik herkende mezelf niet terug. En toen kwam plotseling een borstontsteking opzetten, in alle hevigheid. “Je hebt toch kou gevat”, sprak de kraamhulp me bestraffend toe en schakelde onmiddelijk hulptroepen in. De boodschap was duidelijk. Ik moest doorgaan. De dokter liet een boek van La Leche League (LLL) bij me achter. Diep in de nacht bladerde ik er wanhopig doorheen. Op zoek naar hulp. Opeens wist ik heel duidelijk: zo kon het niet langer! Ik besloot de handoek in de ring te gooien en te stoppen met deze ellende. Maar nergens, werkelijk nergens stond iets over het afbouwen van borstvoeding. Daar doen ze bij de LLL niet aan. Ik heb het boek in de hoek gekwakt en er nooit meer in gekeken. De volgende morgen ben ik met flesvoeding begonnen. En leerde ik eindelijk mijn zoon kennen!
Tip: als je wilt ophouden met borstvoeding, drink dan thee van verse salie met een lepeltje honing. Het stopt de melkproductie.
Foto: de glazen fles is terug! www.appartmenttherapy.comapartmenttherapy.comapartmenttherapy.comapartmenttherapy.com
loesvanrosse.nl 
Tjaaa… technisch hadden ze wel gelijk. Je kunt een ontsteking of een beginnende ontsteking door je kindje laten verhelpen door hem goed te laten drinken (als ie dat in de eerste week al kan, wat vaak niet het geval is) òf door de borst te masseren en hem goed leeg te kolven. Maar inderdaad hebben dat soort lui het te druk met het maken van hun eigen punt om je te vertellen HOE je iets moet doen in plaats van alleen maar WAT je moet doen. Voor heel veel vrouwen wordt borstvoeding pas makkelijker vanaf 6 tot 8 weken, maar dat willen ze niet vertellen, omdat ze bang zijn dat anders nog minder vrouwen borstvoeding gaan geven. Gevolg: vrouwen worden mama en schrikken zich rot van wat borstvoeding inhoudt. Ze denken dat het altijd zo moeilijk zal blijven en houden ermee op. Ik vind dat niet slim en ga als (uiteindelijk!) blije borstvoedende mama regelmatig de strijd met ze aan. En dan krijg ik te horen dat ik niet zou moeten vertellen over mijn ervaringen in de eerste zes weken “want dat schrikt af”. Voor mij heten ze niet de borstvoedingsmaffia. Ik noem ze de borstvoedingsGESTAPO. Laten ze een andere hobby zoeken en het adviseren overlaten aan mensen die er echt verstand van hebben en ook tot staat zijn tot een beetje menselijkheid. Eigen keuze staat voor mij voorop.
LikeLike