Auteur: loesvanrosse

Hang out with yourself: it’s winter!

Gepubliceerd op door Een reactie plaatsen

‘ Ga groen kijken!’, roep ik altijd, omdat de natuur een fantastische uitwerking heeft op hoe we ons voelen. Op het moment lijkt er niet veel te zien buiten; de bomen zijn kaal, het is grijs en nat en er staat nauwelijks iets in bloei. Maar schijn bedriegt; onder de grond gebeurt er van alles. De natuur bereid zich voor op de lente.

Laat je ook nu inspireren door de natuur: de winter is bij uitstek het seizoen om eens bij jezelf ‘onder de grond’  te gaan. Hang out with yourself; maak contact met je jezelf zodat je straks, als de wereld weer groen kleurt, OOK echt tot bloei komt!

Een oefening om je op weg te helpen:

Benodigdheden: een eierwekker, pen en papier, een rustige plek waar je lekker kunt zitten.

  • Zet een eierwekker op 10 minuten (liever niet je mobiel want die zorgt vaak voor afleiding in de vorm van geluidjes, oplichtende schermen enz.).
  • Ga op een lekkere stoel zitten, of op de grond in actief-ontspannen houding.
  • Sluit je ogen dan en probeer met behulp van je ademhaling steeds dieper naar binnen te keren; probeer eerst je ademhaling rustig te krijgen door je ademstroom te volgen in je lichaam.
  • Op het moment dat je voelt dat je rustig bent, vraag je jezelf: wat is mijn grootste behoefte op dit moment? Laat deze vraag centraal staan gedurende de oefening. Probeer echt naar binnen te gaan en kom steeds weer terug bij de vraag. Je hoeft niet meteen een antwoord te klaar te hebben. Kijk maar eens wat je bij jezelf tegenkomt: wat roept deze vraag bij je op? Welke woorden schieten je te binnen? Welk gevoel?

Probeer je gevoel, zowel fysiek als emotioneel, in te zetten om bij deze behoefte te komen: WAT geeft je lijf aan als behoefte?

WAAR voel je dat fysiek (in je hoofd, je borst, je buik, je benen?) en wat voor gevoel geeft dit je emotioneel?

  • Als de wekker afgaat, zet je hem uit en neem je een minuut de tijd om ‘wakker’ te worden.
  • Dan zet je de wekker opnieuw, ditmaal op 5 minuten. Pak pen en papier en stel jezelf de volgende vraag: welke stappen kan ik nu, vandaag of deze week zetten om aan mijn behoefte tegemoet te komen? Schrijf het op en….ga het doen!

Tip: probeer zo intuïtief mogelijk te werk te gaan zonder beren op de weg te zien. Wat schiet je te binnen? Laat je pen over het papier rollen en schrijf op wat er in je op komt.

Ik ben vreselijk benieuwd wat er op jouw lijstje komt te staan, stuur me gerust een foto! En neem het lijstje serieus: het zijn de eerste stappen naar (hernieuwd) contact met jezelf naar jezelf; go for it!

Het is een superleuke opdracht die je heel veel op kan leveren. En als je het lastig vindt om dit alleen te doen, doe daar dan niet te ingewikkeld over en schakel hulp in: heus, je hoeft niet alles alleen te doen!

Wat ik voor je in de aanbieding heb?


Een APK – we nemen samen een stand van zaken op: hoe gaat het op dit moment met je? Loopt alles zoals jij het wil? Zijn er dingen die je meer of juist minder aandacht zou moeten geven op dit moment enz. Kijk hier voor meer info

Nieuw: de workshop The next step! – Omdat je heus niet de enige bent die het lastig vindt om in beweging te komen, te blijven en stappen te zetten (terwijl je dat wel graag wil!) heb ik de 1-daagse workshop ‘The Next step’  ontwikkeld. Tijdens de workshop help ik je die stap te zetten! Leuk toch? Houd mijn website in de gaten voor inschrijving & data!

Durf te dromen!

Gepubliceerd op door 1 reactie

Eind 2016 volgde ik de workshop ‘Visuele jaarplannen’ bij Schetswinkel. Een belangrijk inzicht van die dag, was dat ik eigenlijk heel tevreden was met alles zoals het ging. Toch werd me gevraagd nog even een wens of droom voor het komende jaar te tekenen in mijn plan. Ik moest echt graven; wat ontbrak er nou helemaal aan mijn geluk? Toen popte het op; stel je nou toch voor……dat ik een mooi kantoor zou hebben op de Raamsteeg in Leiden. Die gedachte maakte mij geheel onverwacht vreselijk blij. Wat zou dat ge-wel-dig zijn!

Tekening Raamsteeg

En geloof het of niet: een klein jaar later werd ik de gelukkige huurder van een pracht van een kantoor op de Raamsteeg. Vorige week viel mijn oog toevallig op de tekening die ik gemaakt had tijdens de workshop. Mijn droom is uitgekomen en de nieuwe ruimte heeft me zo veel meer gebracht dan ik voor ogen had toen ik mijn droom voor het eerst uitsprak in die schets!

Durven dromen is heel belangrijk! En eigenlijk zo eenvoudig. Gewoon af en toe de tijd nemen om bij jezelf na te gaan of je nog dromen of verlangens hebt. Het enige wat je met jezelf moet afspreken, is om de beren op de weg die je er normaal gesproken misschien gauw tegenkomt, voor dit moment NIET toe te laten. Zodat je je ongelimiteerd kunt overgeven aan je dromen. Vind je het lastig? Deze vragen helpen je op weg:

  • Wat zou ik nou écht nog eens willen?
  • Wat is mijn diepste behoefte?
  • Heb ik nog verlangens?
  • Zijn er dingen die ik (weer) aandacht wil gaan geven?

Je zult ervaren dat alleen al denken over nieuwe mogelijkheden, opties, luchtkastelen….je positieve gevoelens en nieuwe energie opleveren. Herken je dat? Het zorgt voor een nieuwe impuls en (hernieuwd) contact met de verlangens die je bij je draagt. Bewust aandacht geven aan je dromen is de eerste stap op weg naar de vervulling ervan.

In de coachsessies en de APK’s gebruik ik dromen als instrument om stappen te zetten. Omdat dit zo krachtig werkt, ben ik bezig met het ontwikkelen van een workshop met de werktitel ‘The next step!’. In deze workshop sta je uitgebreid stil bij dromen. Meer informatie volgt binnenkort!

Het grote belang van stilte en ‘niets doen’

Gepubliceerd op door 1 reactie

Het antwoord op de vraag: ‘Hoe gaat het met jou?’ is vaak: ‘Druk, druk, druk’ wat dan ook nog met trots gezegd wordt, terwijl een slechtere levenshouding haast niet mogelijk is en het schaamrood op de kaken zou moeten staan. Uit: Het emotionele DNA – gevoelens bestaan niet, zij ontstaan’ van Prof. Dr. Pierre Capel

take time for meditation

Soms komt dezelfde boodschap heel vaak en vanuit alle windhoeken je kant op. Ik had het pas. De boodschap had met ‘stilte’ te maken. Het begon ermee dat ik een mail van een vriend ontving met daarin een meditatie van 30 minuten. Dezelfde week bezocht ik de CSR-partnerdag waar ik een lezing bijwoonde van Pierre Capel, hoogleraar experimentele immunologie over de (schrikbarenede) invloed van stress op onze gezondheid en levensduur. Hij benadrukte het belang van (rustige) sport, yoga en meditatie als positieve tegenhanger. “Iedere dag 15 minuten meditatie doet wonderen!”

Ik geef mijn klanten al jaren de opdracht om elke dag gewoon, 15 minuten niets te doen. Stil zitten op een stoel en alleen maar ‘zijn’. Dit blijkt één van de lastigste opdrachten te zijn die ik geef. Voor sommigen zelfs onmogelijk. Dan beginnen we met 5 minuten. Toch is het opmerkelijk. Vijftien hele minuten niets doen, dat stelt toch niets voor? Kennelijk wel. Obstakels waar klanten mee worstelen:

  • Schuldgevoel: je kunt niet zomaar niets doen, er valt altijd nog wel een taakje uit te voeren of een klusje te doen… (ik kom veel Calvinisme tegen…volkskwaal?).
  • Plenty-energy-gevoel: je kunt nog wel even verder hoor, je voelt je helemaal niet moe!
  • Bezig zijn als het hoogst haalbare zien.
  • Angst voor ledigheid: bang zijn voor wat je denkt en voelt als je helemaal niets doet.
  • (en nog maar een keer, want hardnekkig) Schuldgevoel: je kunt toch niet zomaar niets doen?! Dat kun je niet met goed fatsoen aan jezelf en anderen verkopen?

De lezing overtuigde mij – opnieuw – van het nut van deze oefening. We leven in een behoorlijk dynamische wereld. Dat vraagt veel van ons. Het constant in verbinding staan met elkaar, met het wereldwijde web, altijd maar bereikbaar zijn, betekent constant (klaar staan voor) prikkels, input, informatie. Om dit allemaal aan te kunnen, is het belangrijk tijd in te bouwen om alle prikkels te verwerken. Om tot jezelf te komen, bij jezelf te blijven. Vijftien minuten per dag, thats all.

De boodschap van het belang van stilte en niets doen kwam nog een derde maal langs diezelfde week. Ik had me opgegeven – al lange tijd daarvoor, toeval? –  voor een mindfulness-stiltemiddag bij Eveline Brandt. Ik onderging de geleide stilte als een weldaad; voor mijn zintuigen, mijn gevoelens, mijn gedachten….mijn hele lijf en zijn. De stilte was verrukkelijk!

Overtuigd? Om een begin te maken een oefening die helpt de stilte te vinden:

Oefening ‘Ga groen kijken!’. Ga zoveel en zo vaak mogelijk naar buiten en kijk naar de bomen en planten in de omgeving van je huis. Kijk elke dag weer, met aandacht. Wat is er veranderd sinds de dag of de week ervoor? Welke details vallen je vandaag op? Welke vormen? Hoe waait de wind door de blaadjes? Ruik je wat? Hoor je wat? Zet al je zintuigen in. Je kunt dit ook doen door op een stoel in de tuin, op het balkon of voor het raam te gaan zitten en naar een boom te kijken.

Nou gezellig dan, een zomerdepressie!

Gepubliceerd op door 2 reacties
Oversize-Sunglasses-Prop

Taboe is misschien een beetje een groot woord in dit verband, maar reken niet op al te veel sympathie wanneer je vertelt niet zo van de zomer te houden.

“Ja hoor, het is ook nooit goed!”, of “Nou gezellig hoor. Dan ga jij toch lekker binnen zitten met de gordijnen dicht tot oktober”, “Chagrijn”. Er is weinig begrip voor mensen die niet intens genieten van warme temperaturen en voor wie het meepikken van iedere zonnestraal niet de hoogste prioriteit heeft in de zomermaanden.

Daar waar een herfst- of winterdepressie geaccepteerde verschijnselen zijn, is de zomerdepressie een tamelijk onbekend fenomeen. Toch komt het best veel voor. Een paar jaar geleden sprak ik voor het eerst iemand die leed aan zware somberte in de zomer. Sinds die tijd ben ik er op gaan letten en kom ik opmerkelijk veel mensen tegen die ‘last’ hebben van, of zelfs gebukt gaan onder zomers weer. De verschijnselen zijn divers: sommige mensen hebben veel last van het licht en gaan vooral op zoek naar donkerte. Anderen ervaren veel druk, want nu móet je leuke dingen doen, naar buiten en iedere minuut ‘actief benutten’. Weer anderen worden, sterker dan in de winter, geconfronteerd met de drukte op straat; geluidsoverlast zodra de ramen en deuren opengaan en iedereen tegelijkertijd met een bootje op het water dobbert of in de rij bij de ijssalon staat. De gevoelens komen veelal overeen: somberte, ongelukkig voelen en eenzaamheid hierover (want iedereen zit het immers enorm leuk te hebben in de zon, te genieten to-the-max op het terras, of te barbecueën met z’n blije zomer-besties in het park. En vooral NIET zoals jij, thuis in je uppie voor de buis waar het tenminste lekker koel is).

Voor al die mensen die zich de afgelopen mooie periode ellendig voelden, hoop ik dat deze blog een hart onder de riem is. Geloof me, je bent niet de enige die last heeft van de zomer!

Foto: Giant Sunglasses prop van Plunge Productions

Burn-out in beeld

Gepubliceerd op door Een reactie plaatsen

burnout in beeld

Maaike Hartjes is illustrator, cartoonist en een enorme workaholic. Jarenlang een combinatie die haar perfect past. Tot ze op een dag ziek wordt. En maar niet opknapt. Ze bijkt een stevige burn-out te hebben die haar volledig uitschakelt. Wat werk betreft dan. Tijdens deze periode houdt ze een dagboek bij. Een tekendagboek. En zo brengt ze haar burn-out helemaal in beeld. Het is een bijzonder mooi boek geworden dat – vaak met veel humor – laat zien wat chronische stress kan aanrichten. Een aanrader voor iedereen die bekend is met ernstige stress- en vermoeidheidsverschijnlijkelen want geheid een feest der herkenning! Wat een troost; je bent niet de enige! Maar ook preventief heel interessant. Je vraagt je toch af of jij vergelijkbaar gedrag vertoont. Het boek leest/kijkt als een trein. Maaike Hartjes laat zien hoe achterloze, kleine dagelijkse activiteiten, ontzettend groot en zwaar kunnen worden. Maar ook dat alles wat heel, héél belangrijk leek, eigenlijk helemaal niet zo gewichtig is.

Echt een aanrader!

Burn-out dagboek, Maaike Hartjes, – uitgeverij Nijgh & van Ditmar 2018