Nou gezellig dan, een zomerdepressie!

Taboe is misschien een beetje een groot woord in dit verband, maar reken niet op al te veel sympathie wanneer je vertelt niet zo van de zomer te houden.

“Ja hoor, het is ook nooit goed!”, of “Nou gezellig hoor. Dan ga jij toch lekker binnen zitten met de gordijnen dicht tot oktober”, “Chagrijn”. Er is weinig begrip voor mensen die niet intens genieten van warme temperaturen en voor wie het meepikken van iedere zonnestraal niet de hoogste prioriteit heeft in de zomermaanden.

Daar waar een herfst- of winterdepressie geaccepteerde verschijnselen zijn, is de zomerdepressie een tamelijk onbekend fenomeen. Toch komt het best veel voor. Een paar jaar geleden sprak ik voor het eerst iemand die leed aan zware somberte in de zomer. Sinds die tijd ben ik er op gaan letten en kom ik opmerkelijk veel mensen tegen die ‘last’ hebben van, of zelfs gebukt gaan onder zomers weer. De verschijnselen zijn divers: sommige mensen hebben veel last van het licht en gaan vooral op zoek naar donkerte. Anderen ervaren veel druk, want nu móet je leuke dingen doen, naar buiten en iedere minuut ‘actief benutten’. Weer anderen worden, sterker dan in de winter, geconfronteerd met de drukte op straat; geluidsoverlast zodra de ramen en deuren opengaan en iedereen tegelijkertijd met een bootje op het water dobbert of in de rij bij de ijssalon staat. De gevoelens komen veelal overeen: somberte, ongelukkig voelen en eenzaamheid hierover (want iedereen zit het immers enorm leuk te hebben in de zon, te genieten to-the-max op het terras, of te barbecueën met z’n blije zomer-besties in het park. En vooral NIET zoals jij, thuis in je uppie voor de buis waar het tenminste lekker koel is).

Voor al die mensen die zich de afgelopen mooie periode ellendig voelden, hoop ik dat deze blog een hart onder de riem is. Geloof me, je bent niet de enige die last heeft van de zomer!

Foto: Giant Sunglasses prop van Plunge Productions