Ieder jaar aan het einde van de vakantie hoor ik moeders verzuchten, ‘tis goed dat de school weer gaat beginnen!’. Na zes weken anders-dan-anders is de vakantiekoek een beetje op. Soms wel meer dan een beetje. En dat is ook niet zo raar. Ik hoor vrijwel van iedereen dat het super leuk en fijn is om zoveel tijd met je kinderen door te brengen. Maar ook dat 24 uur per dag zo in ene, soms wel heel erg veel is! Na een weekje of wat op de camping of in het vakantiehuisje ontstaat dan plotseling een enorme behoefte om héél even alleen te zijn. Voor kinderen werkt het vast precies hetzelfde. In ieder geval wel bij die van mij. Zo ergens midden in de vakantie constateer ik de vermoeide oh-gut-daar-heb-je-haar-weer-blik bij één van mijn kinderen. (Onbegrijpelijk!)
Ik moet zeggen, ik ben nog steeds iedere ochtend zielsgelukkig als ik die twee snoeten goedemorgen wens. Maar persoonlijk vond ik het ook wel weer mooi dat ze vanochtend met hun rugtassen om het huis verlieten!