Hoera, vooruitgang M/V!

Ik sta met het dekbed van mijn zoon in handen. Wonderlijk hoe het dekbed in de lakenhoes is gepropt. Ik sjor en trek en herschik de boel en mompel, ‘papa heeft veel kwaliteiten, maar bedden opmaken hoort daar niet bij’. Mijn zoon hoort alles dus ook mijn gemompel. ‘Dat is echt iets voor vrouwen mam, dat het allemaal precies goed moet zitten. Míj maakt het niets uit hoor!’ Mmm, ja daar zit misschien wel wat in bedenk ik me. ‘Nouja, papa maakt in ieder geval de bedden op’ zeg ik. ‘Je dacht toch niet dat opa Jaap of opa Snor ooit een bed op maakten?’ Haha, lacht mijn zoon. Yeh right! straalt aan alle kanten van zijn gezicht af. Zijn ongeloof verrast me! ‘Nee heus, ik maak geen grapje, dat deden ze écht niet’. Ik doe er nog een schepje boven op, ‘ze kookten ook nooit en smeerden nooit hun eigen boterham (dat is niet helemaal waar, maar bij wijze van spreken). Ze kwamen thuis na een dag werken en schoven aan tafel. Ze vonden het de normaalste zaak van de wereld dat het eten klaar stond als ze thuis kwamen. Opa Jaap kon nog net een ei bakken. Als het écht moest. Serieus! Mijn zoon kijkt me ongelovig aan. Hij kan zich er niets, maar dan ook niets bij voorstellen. HOERA!!

Vandaag las ik in Trouw dit stuk over M/V. Ik denk dat het allemaal wel losloopt; de huidige generatie kinderen wordt al weer heel anders voorgeprogrammeerd