Auteur 
Soms vallen dingen mij op. Daarbij vallen mij in het bijzonder dingen op die typerend zijn voor mannen, óf juist voor vrouwen. Dat zal wel beroepsdeformatie zijn.
Wat mij de afgelopen tijd nogal opviel, was het groeiende aantal Fietsfie’s in de sociale media. Je weet wel, van die foto’s van een willekeurig landschap (de winderige, kale polders rondom het IJsselmeer deden het bijzonder goed bij mijn FB-vrienden deze zomer) met daarin ergens, maar niet over het hoofd te zien, een eenzame fiets. Als kijker begrijp je dan, aha, dit is de fiets van Jan, Piet of wie-dan-ooks-profiel-je-aan-het-bekijken-bent en die is zichzelf momenteel kennelijk behoorlijk aan het afmatten op de fiets. In sommige gevallen kun je fietstocht bijna live volgen, omdat er bij ieder dorp, gehucht of etablissement dat wordt aangedaan, een Fietsie wordt gemaakt. En geplaatst.
En wat mij – je raadt het al – nou opvalt aan die Fietsfie’s: ze worden eigenlijk alleen door mannen geplaatst. Dat vind ik intrigerend. Ik heb al even een heel klein onderzoek gedaan door bij mezelf – als zijnde vrouw – te onderzoeken wat ik van het genre vindt. Daarover valt het volgende op te merken: ik persoonlijk vind zo’n Fietsfie niet zo heel boeiend, om niet te zeggen behoorlijk saai. Ik kijk nou eenmaal liever naar mensen dan naar objecten. Naar of ze het leuk hebben daar waar ze zijn. Wie er bij elkaar zijn, wat ze aan hebben en of er toevallig connecties zijn tussen mijn connecties en die van de anderen (dás pas echt interessant!).
En dat ontbreekt zo’n beetje allemaal op zo’n Fietsfie. Voor vrouwen dus geen klap aan. Maar voor mannen waarschijnlijk heerlijk in z’n eenvoud?! Aangezien ik me nog niet zo lang over dit fenomeen buig, zijn alle opmerkingen, meningen en inzichten over de Fietsfie van harte welkom!
loesvanrosse.nl 